Blog 30 oktober 2019

Liefde is….

Het gevoel dat het klopt. Privé, maar ook in het werk. Liefde maakt geen onderscheid. ‘Kloppen’ is een mooi woord. Je hart ‘klopt’ als bewijs dat je nog leeft en gaat sneller kloppen bij iets waar je enthousiast van wordt.  Je hart kan zelfs stilstaan bij teveel spanning en stress. Wanneer iets ‘klopt’ geeft dat een gelukzalig gevoel. Een gevoel van liefde. Een mooi refrein kan kloppen wanneer dat als een bevrijding komt na een moeizaam couplet of zelfs een dramatische ‘bridge’ (vergeef me deze muziekterm). Die spanning die wordt opgebouwd en verder wordt opgebouwd tot de ontlading die komt met het hemelse refrein. Dat bevrijdende gelukzalige gevoel van het refrein zou er nooit geweest zijn zonder de wrange opmaat en al het voorafgaande. Die ontlading, die bevrijding is ook altijd slechts een te koesteren moment. Probeer het niet vast te houden. Dan geniet je er niet van. Het ebt langzaam weer weg, jou achterlatend met een tevreden gevoel. Probeer het niet te begrijpen. Je hoeft het alleen maar te voelen. Te voelen dat de liefde in jou erdoor gaat stromen. In je werkomgeving zal je moeizame coupletten ervaren en misschien zo nu en dan een dramatische bridge. Spanning opbouwen is niet erg als dat maar oplost in een kloppend refrein. Dat maakt dat alles daarvoor waardevol, ja zelfs onmisbaar, is geweest. Hopelijk maken ze in jouw werkomgeving de spreekwoordelijke muziek waar jij van houdt en waar jij in mee kunt spelen. Misschien vind jij voortkabbelende loungemuziek zonder spanning, opbouw en bevrijding ook wel lekker. Ik hoop niet dat er alleen maar spanning wordt opgebouwd, terwijl het refrein nooit komt. Dan zou ik zeggen: bevrijd jezelf en maak je eigen refrein!